Jakie są zalety i wady dodania hydrotalkitu do stabilizatorów wapniowo-cynkowych?

Hydrotalk jest niezbędnym surowcem do produkcji stabilizatorów wapniowo-cynkowych. Hydrotalc ma specjalną strukturę i właściwości, a jego najbardziej podstawowymi właściwościami są zasadowość i wieloporowatość, z wyjątkową i doskonałą wydajnością i skutecznością. Może skutecznie absorbować chlorowodór uwalniany podczas degradacji PVC, spowalniać samokalityczne działanie chlorowodoru na żywicę PVC i działać jako pochłaniacz kwasu, co jest również znane jako stabilność termiczna. Jest powszechnie stosowany jako stabilizator termiczny.
Hydrotalc ma również zalety dobrej przezroczystości, izolacji, odporności na warunki atmosferyczne i przetwarzalności. Nie jest zanieczyszczony siarczkami, jest nietoksyczny i może synergistycznie współpracować ze stabilizatorami ciepła, takimi jak mydło cynkowe i cyna organiczna. Jest to wysoce obiecujący rodzaj nietoksycznego pomocniczego stabilizatora ciepła.
Struktura hydrotalcytu jest warstwowa z dużym odstępem międzywarstwowym wynoszącym 0,76-0,79 nm i ma dużą powierzchnię właściwą, co pozwala na pełną reakcję grup hydroksylowych na jego powierzchni z chlorowodorem i ma dobry wpływ na stabilizatory.
Wady hydrotalcytu to:
1. Hydrotalcyt nie ma wpływu na poprawę początkowego zabarwienia PVC, ani sam, ani w synergii z układem wapniowo-cynkowym, jeśli chodzi o początkową biel. Po starzeniu w gorącym piekarniku o temperaturze 180 ℃ kolor próbki ma tendencję do czerwieni.
2. Jeśli chodzi o stabilność czerwonego ciepła Kongo, pojedyncze działanie hydrotalcytu może poprawić czas stabilności termicznej PCW, a wraz ze wzrostem ilości dodatku czas stabilności termicznej PCW wykazuje tendencję rosnącą, ale wzrost ten nie jest znaczący.
3. Gdy jako stabilizator termiczny stosuje się kombinację hydrotalkitu i układu wapniowo-cynkowego, czas stabilności termicznej PVC ulega znacznej poprawie, a tendencja wydłużania czasu stabilności termicznej wraz ze wzrostem ilości dodatku jest również spełniona. Dlatego też wodorotlenki dihydroksymetali należy klasyfikować jako długoterminowe pomocnicze stabilizatory termiczne, które mogą skutecznie wydłużyć długoterminowy czas stabilności termicznej PVC. Tak więc, podczas łączenia stabilizatorów wapniowo-cynkowych, hydrotalcyt jest jednym z ważnych surowców.