Jakie są cechy przyjaznych dla środowiska stabilizatorów wapniowo-cynkowych:

Jakie są cechy przyjaznych dla środowiska stabilizatorów wapniowo-cynkowych:

Stabilizatory wapniowo-cynkowe to syntazy tlenku azotu składające się z organicznych soli wapniowo-cynkowych, estrów podfosforynowych, polieteropolioli, przeciwutleniaczy i rozpuszczalników organicznych. Stabilizatory wapniowo-cynkowe mają dobrą kompatybilność z żywicami epoksydowymi i zagęszczaczami, dobrą przezroczystość i nie są łatwe do wytrącenia. Są stosowane w małych ilościach i są wygodne w użyciu. Mają jednak tę wadę, że są słabą zwilżalnością, obniżającą temperaturę mięknienia produktu, a długotrwałe przechowywanie może powodować rozwój pleśni. Stabilizatory złożonego mydła wapniowo-cynkowego w stanie stałym składają się głównie z mydła polieterowego, a następnie mydła kwasu laurynowego i mydła kwasu tłuszczowego. Cechą stabilizatorów wapniowo-cynkowych jest dobre zwilżanie, które nie obniża temperatury mięknienia twardych wyrobów z PCW i nadaje się do produkcji i obróbki rur i profili z twardego PCV. Produkty wytwarzane i przetwarzane w technologii mikroemulsji mogą wyeliminować powyższe wady.

Koncentrujemy się głównie na dwóch aspektach wprowadzania ulepszeń: w celu poprawy wybarwienia na wczesnym etapie dodaje się odpowiednią ilość mydła cynkowego oraz stosuje się przeciwutleniacze w celu nieszkodliwej obróbki chlorku cynku, który staje się związkiem o wysokiej zawartości cynku i zmniejsza jego ilość mydła cynkowego dodanego w celu powstrzymania spalania cynku.

Zastosowanie konserwantów w celu zmiany poprzedniego procesu barwienia skutkuje kombinacją o niskiej zawartości cynku, która jest szeroko stosowana nie tylko w produktach miękkich, ale także w stabilizatorach wapniowo-cynkowych, zapewniających stabilność termiczną i klarowność. Znajduje również zastosowanie z powodzeniem w produkcji i przetwórstwie wyrobów twardych, w celu lepszego utrzymania systemu gospodarki wapniowo-cynkowej, jednocześnie zapobiegając przedwczesnemu zabarwieniu i hamując spalanie cynku.

Generalnie sole ołowiu przyłączają się jedynie do powierzchni cząstek PVC, a ich działanie jest równoznaczne z blokowaniem wiązania pomiędzy cząstkami PVC, znacznie opóźniając plastyfikację, zmniejszając tarcie pomiędzy cząstkami PVC i zmniejszając efekt cięcia wewnątrz PVC. Urządzenia produkcyjne są mniej obciążone, a ilość użytej soli ołowiowej jest większa. Im gęstsze są cząstki soli ołowiu, tym bardziej znaczący jest efekt wtórny. Tradycyjne produkty ekologiczne i przyjazne dla środowiska, takie jak stabilizatory wapniowo-cynkowe, charakteryzują się silną elektroujemnością podczas procesu plastyfikacji. Optycznie aktywne grupy funkcyjne wykazują pewną zakaźność w stosunku do podostrych punktów połączeń żywicy epoksydowej PVC, tworząc wiązanie o wyjątkowo silnej energii wiązania, która osłabia lub usuwa przyciąganie wiązań jonowych w różnych warstwach PVC. Jest to łańcuch otwierający z PVC, który jest zwinięty ze sobą, co ułatwia dyfuzję zewnętrzną. Struktura molekularna grup funkcyjnych ułatwia rozprzestrzenianie się PVC. Środkowa granica ułatwia plastyfikację żywicy epoksydowej PVC.